Hosea 09
01Wees mor nait zo monter, Israël. Hol der mit op zo ket oet te wezen as dij aandern: ontraauw bistoe van dien God votlopen. Op hoereloon, doar wastoe op oet, overaal doar ze aan t koorn dörsen wazzen.
02Dörsdeel en paarskoep zellen heur niks oplevern. En wat nije wien dut? Dat zel heur neus verbiegoan.
03Ze blieven nait in t laand van de HEER: Efraïm zel weeromgoan noar Egypte, onraain eten kriegen in Assyrië.
04t Is as brood in t staarfhoes: dij t et, wordt ter onraain van. Wien zellen ze de HEER nait meer ovvern, hom gain deugd meer doun mit heur ovvers. Heur brood zel bloots heur honger stillen, t hoes van de HEER komt t nait in.
05Wat mout ie den nog op hoogtijdoagen of op feestdoagen veur de HEER?
06Dij t verdaarf ontkniepen, kommen in Egypte wel onder dak: groaven zat, doar in Memfis. Veur heurzulm en heur dure zulver. Brannekkels en stiekels gruien heur in tènt!
07Tied is ter heer om òf te reken, nou is t tied om t liek te moaken. Israël zel t gewoar worden! Ie zeggen: "n Haalsmaal dij profeet! Dij zainder proat ter in om!" Joa, t mag zo wezen, mor t is joen schuld, t is om joen grode zunden en dikke vijandeghaid!
08Profeet dij in God zien dainst woak holdt over Efraïm, het, woar of hai vout ook deelzet, last van hinderloagen en lopt op tegen vijandeghaid. Tot in God zien hoes tou.
09Ze hebben t slim bedurven, net as destieds in Gibea. Nou zel de HEER heur minne doaden in reken brengen en heur stravven veur wat zai misdeden.
|
